Odpowiedzi Siria Coś dla Ciebie, o mączce mięsnej ...Mączka oznacza, że mięso zostało zmielone na małe kawałki. Mączkę uzyskuje się poprzez suszenie, a potem mielenie kości ugotowanych pod ciśnieniem.[ Cytat z książki Victorii Stilwell "Ja albo mój pies" ] blocked odpowiedział(a) o 07:42 Najlepiej z 2-3 razy dziennie, po małych porcjach. Zapełnij pół miski karmą badz gotowanym karmy to: Acana, Orijen, Royal Canin-tylko wersje weterynaryjne, Brit, Bosch ; karmy mokre: Taste of The Wild, Animonda. Możesz ugotowac psu jedzenie (makoaron lub ryż, warzywa i mieso. Kasza jest ciężkostrawna i przez psi organizm przechodzi niepozostajac w nim. Nie powinno awac się psu resztek z obiadu, gotowanych czy wędzonych kości, czekolady, cytrusów i nie jest już taką dobrą karmą,ponieważ przejął ją właściciel Pedigree. Nie dawaj psu tanich markietówek takich jak Chappi,Pedigree, Teo,Kumpel itd..zawierają 4 % zmielonych kosci,skór,żyłek,oczy...+do tego zboza-tuczące i kukurydzę,uczulajacą. No i rzecz jasna barwniki,maczki i dietę BARF:[LINK]@hebi~ To nie prawda, że szczeniak moze jeśc tyle ile chce! Przeciez wtey utuje! Powinien miec miskę z małymi porcjami zostawiona na jakies 15-20 min. Tyle ile zje, to zje. Najlepiej zdla szczeniaka małe porcje, w częstych porach dnia. blocked odpowiedział(a) o 22:57 dorosły pies 1, bądź 2 porcję na dzień - tak mówi mój czy coś, nie jest najlepszą karmą (sama chemia i wgl.), najlepiej zapytaj się weterynarza jaką pies powinien jeść karmę, on bd wiedział najlepiej!.Ja swoim psom gotuję raz dziennie kasze. hebi~ odpowiedział(a) o 22:57 1. Jesli szczeniak, to powinien jeść tyle ile będzie chciał, bo przeciez rośnie. Jesli dorosły albo już nei rośnie to jedna miska karmy powinna starczyć na jeden posiłek, tak Proformance. Tyle, że są dosyć drogie, ale warto inwestować;) Okami399 odpowiedział(a) o 23:14 2 razy dziennie połowa małej miski a najlepiej raz dziennie gotowane jedzenie np. ryż z warzywami i mięsemkarma dla psa musi mieć co najmniej 30% mięsa np. ja kupuje u weterynarza acha i nie polecam petigri bo ta znana firma jest właśnie czasem najgorsza Siria odpowiedział(a) o 08:56 Kira,Producent Pedigree przejął Royal Canin, a nie karmy zawierają 4% MIĘSA, ale tylko 4%. Reszta to części zwierząt, których ludzie nie jedzą lub które z powodu np. zmienionej barwy zostały wycofane ze sprzedaży do nie mieli do karmy kości (bo one już w rzeźni idą do odpadów), skór (bo tym zajmuje się osobna gałąź przemysłu) ani oczu itp., bo to typowy odpad, który do niczego się nie - owszem, kilka karm ma (ze względu na właścicieli - wydaje im się, że dobra karma, bo "pomarańczowo od marchewki"). konserwanty ma każda karma, inaczej nie mogłaby stać tak dfługo w sklepach i magazynach, a potem u klienta. Mączki również ma każda karma - bez wyjątku. Nawet osławiony to podstawowa postać mięsa w karmie. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
10 tydzień - od 370 gramów do 1,07 kg; 15 tydzień - od 540 gramów do 1,5 kilograma; 24 tydzień - od 740 gramów do 2,2 kg; 1 rok i 6 miesięcy - od 908 gramów do 3 kilogramów. Należy rozumieć, że tabela wag ma względne wskaźniki, więc nie należy ograniczać szczeniąt do zrównoważonej diety, starając się osiągnąć minimalną
Podstawową czynnością, którą należy wykonać przed bilansowaniem dawki żywieniowej dla psa, jest określenie jego dobowego zapotrzebowania energetycznego. Składnikami energetycznymi znajdującymi się w diecie są: tłuszcz, węglowodany i białka. Zarówno tłuszcze, jak i węglowodany czy białka są źródłem energii. Jednak każdy z tych składników dostarcza innej ilości energii metabolicznej: 1 gram tłuszczu dostarcza 8,5 kcal natomiast 1 gram węglowodanów strawnych i 1 gram białka ogólnego dostarczają po 4,0 kcal. Aby utrzymać stałą masę ciała bilans energetyczny musi być następujący: ilość wydatków energetycznych organizmu musi być taka sama jak ilość energii spożywanej wraz ze składnikami energetycznymi diety. Zapotrzebowanie energetyczne psa określa się w następujący sposób: 1. Obliczamy tzw. metaboliczną masę ciała ( psa (aktualną masę ciała psa podnosimy do potęgi 0,75) przykład: pies waży 20 kg – jego masa metaboliczna wynosi 9,5 kg 2. Obliczamy dobowe podstawowe zapotrzebowanie energetyczne psa (ilość energii, która pokryje jego podstawowe funkcje życiowe tzw. spoczynkową przemianę materii). Na każdy kilogram masy metabolicznej przypada 70 kcal energii pochodzącej ze składników odżywczych przykład: RER = 9,5 kg x 70 kcal = 665 kcal/dobę 3. Obliczamy ilość energii potrzebną do pokrycia jego dodatkowych wydatków związanych z aktywnością fizyczną, wydatkiem organizmu związanym z utrzymaniem stałej temperatury ciała, wzrostem, ciążą i laktacją. Przykładowe wartości współczynnika zwiększającego dobowe zapotrzebowanie na energię (RER) wynikające z różnych aktywności psa. psy dorosłe: 1,6 x RER psy pracujące: 2,0-8,0 x RER Biorąc pod uwagę warunki bytowania, np. temperaturę poniżej 15 lub powyżej 25 należy o 10% zwiększyć wyliczone zapotrzebowanie na energię. przykład: pies dorosły o umiarkowanej aktywności fizycznej (2 x spacer w ciągu dnia) przebywający w komfortowych warunkach otoczenia. 1,6 x 665 kcal = 1065 kcal/dobę Żeby być pewnym utrzymania stałej masy ciała psa należy podawać mu dziennie dawkę pokarmową, której energetyczność wynosi 1065 kcal. Tabela. Dobowe zapotrzebowanie energetyczne psa o prawidłowej masie ciała, umiarkowanej aktywności fizycznej przebywającego w standardowych warunkach otoczenia. masa ciała psa (kg) zapotrzebowanie energetyczne (kcal/dobę) 5 374 10 630 15 854 20 1059 25 1252 30 1436 35 1612 40 1781 45 1946 50 2106 60 2415
Ile filiżanek dziennie powinien jeść pies? Małe rasy (10-20 funtów): 3/4 filiżanki do 1 1/2 filiżanki dziennie. Rasy średnie (30-50 funtów) 1 3/4 do 2 2/3 filiżanek dziennie. Duże rasy: (60-100 funtów) 3 do 4 1/2 filiżanek dziennie, plus 1/3 filiżanki na każde 10 funtów powyżej 100 funtów.
Czy potrzeby żywieniowe małego czworonoga różnią się od potrzeb psów dużych i olbrzymich? Oczywiście, że tak! Ich metabolizm jest dużo szybszy, a zapotrzebowanie energetyczne znacznie większe. W związku z tym porządna, dobrze zbilansowana karma to podstawa. Ale nie zapominajmy także o ustaleniu odpowiednich porcji oraz częstotliwości ich podawania. Ile jedzenia potrzebuje mały pies i jak często go karmić? Dlaczego małe psy mają inne potrzeby żywieniowe? Do małych ras psów zaliczają się czworonogi, których waga docelowa wynosi około 10-12kg. Osobną kategorię stanowią rasy miniaturowe, takie jak Chihuahua czy Rosyjski Toy, ważące nie więcej niż 4kg. Te małe zwierzaki różnią się od swoich większych kolegów budową anatomiczną, ale także fizjologią, co oczywiście bezpośrednio wpływa na ich potrzeby żywieniowe. Co dokładnie wyróżnia małe psy? Przede wszystkim to, że dużo szybciej niż psy ras dużych i olbrzymich osiągają dojrzałość. Małe czworonogi uważa się za dorosłe już około 10, a najpóźniej 12 miesiąca życia. Ponadto drobniejsze zwierzaki mają wyższy metabolizm i po prostu szybciej trawią pokarm. Oznacza to, że mają nawet o 60% większe zapotrzebowanie energetycznie, niż psy o większych małych psów Małe psy są żywiołowe i pełne energii. Starzeją się wolniej niż większe czworonogi, żyją dłużej i intensywniej. Jaka zatem powinna być karma dla drobnego pupila? Sklepy zoologiczne oferują szeroki wybór karm, dedykowanych wyłącznie psom należącym do ras małych i miniaturowych. Produkty te odznaczają się dużą zawartością dobrej jakości białka i tłuszczu zwierzęcego, będących głównym źródłem energii. Białko i wszystkie inne składniki muszą być lekkostrawne i łatwo przyswajalne przez organizm psa. Kaloryczność i wartość energetyczna karmy to jednak nie wszystko. Ważne są również składniki wspomagające trawienie i perystaltykę jelit oraz utrzymujące prawidłową florę bakteryjną wewnątrz przewodu pokarmowego. ↓ MISKI DLA PSÓW ↓ Ile jedzenia potrzebuje mały pies? Trudno określić preferowaną wielkość porcji, która mogłaby odpowiadać potrzebom każdego małego czworonoga. Rasa, wielkość i waga pupila to tylko niektóre z czynników, wpływających na to, jaką ilość pokarmu powinniśmy mu podawać. Musimy wziąć pod uwagę także ogólny stan jego zdrowia, cechy osobnicze, a przede wszystkim tryb życia. Aktywny pies, lubiący ruch i zabawę na świeżym powietrzu potrzebuje większych porcji, niż zwierzak, który przez połowę dnia wyleguje się na kanapie. Na opakowaniach karm dla psów zamieszcza się tabele, określające optymalną wielkość porcji jedzenia w zależności od wagi psa. To dobry punkt wyjściowy, pamiętajmy jednak, że proponowane dawki są orientacyjne, a przeważnie zawyżone. Powinniśmy zatem obserwować pupila i kontrolować jego wagę oraz sylwetkę. Jeśli zauważymy, że ulubieniec przybiera na wadze, zmniejszamy wielkość porcji. To bardzo ważne, ponieważ przekarmianie to prosta droga to nadwagi i otyłości, z którymi potem trudno sobie poradzić. Jak często karmić małego psa? Zdania na ten temat są dosyć podzielone. Ogólnie rzecz biorąc przyjmuje się, że zdrowy, dorosły pies powinien jeść około 2 razy dziennie. Oczywiście na ostateczną częstotliwość karmienia pupila ma wpływ wiele zmiennych, takich jak aktywność psa czy jego cechy indywidualnie. Małe psy, których przewód pokarmowy w stosunku do wielkości ciała jest dosyć duży, potrafią przyjąć więcej jedzenia na raz. Niestety wiele z nich może mieć problem z przetrawieniem zbyt dużej ilości pokarmu. Dlatego też wielu hodowców decyduje się na podzielenie dziennej dawki karmy na 4, a niekiedy nawet 6 niewielkich porcji. Prawidłowe żywienie to podstawowy element opieki nad każdym czworonogiem. Od tego czym i jak karmimy naszego ulubieńca zależy jego zdrowie, samopoczucie oraz długość życia. Nie wystarczy wybrać najlepszej czy najdroższej karmy na rynku. Trzeba też wiedzieć, jak ją podawać, aby niechcący nie wyrządzić pupilowi krzywdy. Pamiętajmy, by w razie wątpliwości zwrócić się o poradę do lekarza weterynarii, który doradzi i ustali optymalne dawki jedzenia dla naszego zwierzaka. ↓ KARMY DLA PSÓW RAS MAŁYCH ↓ Tekst: Angelika Podgajna Zdjęcie:
W wieku 3-4 tygodni młode psiaki zaczynają jeść pokarm stały, zwykle jest to mokra karma lub sucha, rozmiękczana wodą. Ile szczeniak może zostac sam? Szczeniak sam w domu nie powinien zostawać dłużej niż 3-4 godziny nawet po odpowiednim przygotowaniu. Pies jako zwierzę społeczne czuje się źle bez towarzystwa.
Pies jest z natury zwierzęciem mięsożernym, ale nie oznacza to, że przeciętny dorosły osobnik musi być odżywiany tylko mięsem, gdyż taka dieta nie jest zdrowa. Pies, który nie wydatkuje energii na ogrzewanie organizmu, mieszka w ciepłym domu, ma umiarkowaną ilość ruchu i nie pracuje, wymaga wyłącznie karmy bytowej, którą stanowi, oprócz innych składników, 4 -5 g białka na jeden kilogram masy ciała. Reproduktor, poza okresem eksploatacji, otrzymuje normalną porcję karmy bytowej. Suka w pierwszym tygodniu po kryciu i w drugiej połowie ciąży powinna dostawać znacznie więcej białka, witamin, zwłaszcza wit. A i składników mineralnych. Natomiast bardzo duże zapotrzebowanie na białko ma karmiąca suka i w zależności od ilości szczeniąt, powinna otrzymać niekiedy nawet sześciokrotną dawkę bytową rozłożoną na 4 - 6 posiłków. Mleko suki jest dwukrotnie bogatsze w białko od mleka krowiego i zawiera ok. 9% tłuszczu. Do jego produkcji potrzebna jest obfita ilość pełnowartościowej karmy. Dorosłemu, nie pracującemu psu można, bez szkody dla jego organizmu, obniżyć, nawet na dość długo, codzinną dawkę białka do trzech, a nawet do dwóch i pół gramów na kilogram masy ciała. Nie wolno natomiast oszczędzać żywiąc sukę w zaawansowanej ciąży lub karmiącą oraz żywiąc szczenięta i młodzież (do piętnastu miesięcy). Nadmiar białka jest niecelowy, ponieważ wykorzystane będą około cztery gramy, a nadwyżka zostanie zdezaminowana i przerobiona na tłuszcz. Obciąża się w ten sposób wątrobę i nerki. Białko to również biały ser. Podając często i dużo białego sera trzeba pamiętać, że nadmiar powoduje niedobór żelaza. Dobrym źródłem żelaza są wszelkie produkty zawierające krew zwierzęcą (należy unikać przypraw), które podaje się pomieszane z serem. Celowo omawiam tradycyjne formy urozmaicenia karmy gdyż złym rozwiązaniem tej kwestii jest jej monostruktura, prowadząca często do kłopotów skórnych i różnych zaburzeń w rozwoju ogólnym. Stosując nawet najlepsze gotowe karmy, dobrze jest je urozmaicać, bacznie obserwując wszelkie zmiany wyglądu psa. Poprawne żywienie psa sprowadza się do dostarczenia mu niezbędnej ilości kalorii. Zapotrzebowanie na energię zależy od wielu czynników takich jak: wiek psa, rodzaj okrywy włosowej, temperatura otoczenia, aktywność czworonoga i jego budowa. Wielkość psa jest funkcją strat ciepła. Im mniejszy "obiekt", tym stosunek powierzchni do objętości jest mniej korzystny. Mały pies na jednostkę masy potrzebuje więcej energii niż duży (większe straty ciepła). Psy miniaturowe na 1 kg masy potrzebują od 100 - 120 cal. Małe psy (5 - 7 kg) odpowiednio 80 - 90 cal. Średnie (10 - 15 kg) 70 cal. Duże (15 - 25kg) 70 cal. Bardzo duże (powyżej 25 kg), do których zalicza się rottweiler, ok. 50 cal/kg masy ciała. Reasumując duże psy mają większe dzienne zapotrzebowanie na energię niż psy małe, ale zapotrzebowanie to w przeliczeniu na jednostkę masy ciała zmienia się w proporcji odwrotnej. Osobna sprawa to zapotrzebowanie na energię szczeniąt i suk w czasie laktacji. Szczeniętom należy dostarczać ok. dwu-trzykrotnie większą dawkę energii niż psom dorosłym o takiej samej masie ciała. W przypadku karmiących suk, ich potrzeby energetyczne mogą przekraczać 4 - 6 krotnie dawkę bytową. Część energii dostarcza białko, jednakże głównym jej źródłem powinny być węglowodany, ale nie więcej niż 10g/1kg wagi psa. Do produktów białkowych zalicza się mięso (bardzo wartościowe i dobrze trawione), ryby, żółtko, biały ser, mleko. Im bardziej urozmaicona jest karma, zwłaszcza w przypadku białka, tym lepiej jest ono wykorzystane, np. dobrze jest podać w codziennej porcji trochę mięsa, trochę białego sera, trochę ryby, od czasu do czasu żółtko (obfite źródło białka). Jeżeli podajemy białko z jajka, to musi być ścięte. Surowe białko wiąże witaminy grupy B i mogą wystąpić kłopoty z sierścią. Ponieważ białka mają niejednolity skład, im więcej rodzajów jest w dawce pokarmu, tym większa szansa, że się nawzajem uzupełnią. Tłuszcze powinno się podawać w ilości nie przekraczającej 1,5 g/kg masy ciała. Zapotrzebowanie na tłuszcze częściowo pokrywane jest przez produkty białkowe, należy je więc zaledwie uzupełniać i to najlepiej w postaci oleji roślinnych, ze względu na obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych potrzebnych do rozpuszczania wit. A, D, E, które nie rozpuszczone kumulują się w organiźmie i mogą uszkodzić wątrobę lub rozmiękczyć kości. Na podstawie obserwacji dzikich psów wysunięto tezę, że żywienie psa domowego powinno nawiązywać do zachowań jego dzikich przodków. Uzębienie psowatych nadaje się nie tylko do spożywania mięsa. Należący do psowatych kojot ma bardzo urozmaiconą dietę składającą się zarówno z mięsa jak i roślin. Podobnie szakale, w zależości od miejsca pobytu i możliwości zdobycia pokarmu mają bardzo urozmaicone menu. Gotowe karmy dla psów zawierają najczęściej wszystkie niezbędne składniki odżywcze i podawanie przez dłuższy czas jednego rodzaju pożywienia nie powinno być szkodliwe. Oczywiście pamiętać należy o dostosowywaniu takiego pożywienia do sytuacji i warunków w jakich pies znajduje się. Może zdarzyć się, że następuje odmowa spożywania karmy, która przez dłuższy czas była akceptowana. Wtedy należy ją zmienić lub urozmaicić. Odwrotny przypadek to rzadko występująca u psów neofobia - niechęć do zmiany rodzaju pokarmu. Nieznany pokarm niesie ryzyko niezaspokajania potrzeb żywieniowych, nieufność i będzie początkowo przyjmowany tylko w niewielkich ilościach lub wręcz nastąpi odmowa jego przyjmowania. Często po jednej, dwóch małych dawkach następuje akceptacja i nowe pożywienie może być włączone do diety. Elementem pożywienia współczesnego psa są węglowodany: płatki kaszowe, ryż, makaron itp. Słodycze i cukier są bardzo niewskazane. Odradzam podawanie grubych (pęczak, mazurska), gotowanych kasz. Bardzo dobre natomiast są zaparzane płatki jęczmienne lub owsiane. Nie wolno ich tylko długo gotować. Kleik powstały w efekcie rozgotowania kasz i płatków czy ryżu jest koloidem i absorbuje wapno. Błędne jest mniemanie, że płatki owsiane powodują wydalanie wapnia z organizmu. Jeżeli nie są rozgotowane, stanowią wartościowy składnik pożywienia. Oczywiście niczego nie można stosować jednostronnie. Również ryż błyskawiczny należy gotować nie dłużej niż przepisowe 6 minut. Dobrze i krótko (ok. 10 minut) gotuje się kasza kukurydziana. Jest ona bardzo wartościowym dodatkiem. Koniecznym składnikiem paszy są surowe jarzyny i owoce. Psy chętnie jedzą tartą marchew, zwłaszcza doprawioną łyżeczką oleju sojowego lub słonecznikowego, jabłka a niektóre lubią kiszoną kapustę. Nie należy podawać roślin strączkowych, bo działają rozdymająco i gazopędnie. Bardzo dobra jest mączka sojowa. Wyeliminować należy przyprawy, podobno zwłaszcza ziele angielskie jest szczególnie szkodliwe i wywołuje podrażnienie skóry. Do karmy powinno się dodawać szczyptę soli (ok. 340 mg na dzień), ale lepiej za mało niż za dużo, ponieważ sól źle działa zwłaszcza na nerki psa. Pozostaje omówić witaminy i składniki mineralne. Wśród tych ostatnich najważniejszy jest wapń i fosfor. Szczególnie podkreślam podawanie wapnia, gdyż przy niewłaściwym żywieniu mogą powstać jego niedobory. Z wyjątkiem mleka, żółtego sera i kości, inne produkty wchodzące najczęściej w skład karmy, zawierają więcej fosforu niż wapnia. Trzeba zatem przede wszystkim uzupełniać wapń. Dzienne zapotrzebowanie u dorosłego psa wynosi ok. 250mg/kg. Wapń można podawać w postaci preparatów(najlepszy jest cztero- składnikowy: calcium phosphoricum, calcium gluconicum, calcium lacticum, calcium carbonicum). Bardzo dobre są kości ( nie podaje się długich kości z drobiu, dziczyzny, królików). Nie należy się obawiać przedozowania wapnia, ponieważ nadmiar zostanie wydalony z kałem. Niebezpieczne natomiast jest przedawkowanie witamin A i D. U dorosłego psa dzienna dawka na 1 kg masy wynosi: wit. A - 100 jednostek, wit. D - 10 jednostek. Wit. C jest syntetyzowana w psim żołądku, jednak zwłaszcza w okresie wzrostu lepiej jest podawać ją w ilości 1-2 pastylki (forte) dziennie. Ma to wpływ na prawidłowy rozwój stawów. Wskazane jest, aby pożywienie było źródłem niezbędnych witamin. Zwłaszcza latem, gdy jest słońce, należy zaniechać podawania wit. D. Dorosłe osobniki (z wyjątkiem szczennych i karmiących suk) można karmić raz dziennie (ale lepiej dwukrotnie), o stałej porze, najlepiej między 18 a 19. U psów starszych lepiej jest dzienną porcję podzielić na dwa razy i okroić węglowodany, aby zmniejszyć ryzyko "przekręcenia żołądka", które niestety zdarza się u dużych ras. Z tego też względu nie karmimy psa przed spacerem czy jakimkolwiek większym wysiłkiem. Wieloskładnikowe jedzenie i nieprzekarmianie to podstawowy kanon żywienia każdego psa. Rottweilery nie mają pod tym względem żadnych dodatkowych wymagań. Jeżeli są racjonalnie i o stałych porach karmione, od początku nie dokarmiane smakołykami i od szczenięctwa zapoznawane z różnymi rodzajami pożywienia, będą jeść chętnie i niewybrednie z pożytkiem dla organizmu, dobrej kondycji i zdrowego wyglądu. Wiadomo też, że dobrze żywionego psa poznaje się między innymi po pięknej, błyszczącej sierści. Wiadomo, że nawet psy tej samej rasy, w tym samym wieku i o jednakowym ciężarze potrzebują różnej ilości pokarmu. Zależy to od wartości kalorycznej podawanego pożywienia, ilości substancji odżywczych, jak również od sposobu używania psa i ilości ruchu. Dlatego zapotrzebowanie na kalorie oraz strukturę i ilość pokarmu należy traktować indywidualnie. Pamiętać jednak należy, że organizm psa, zwłaszcza młodego, musi dostawać określone składniki pokarmowe niezbędne dla właściwego rozwoju i zdrowia. Inaczej nieco niż w przypadku psa dorosłego przebiega żywienie młodego, rosnącego rottweilera. Pamiętać należy, że wszelkie zaniedbania w podawaniu psiakowi produktów niezbędnych dla jego dobrego rozwoju, są trudne do naprawienia. Dlatego oprócz bezwzględnie koniecznej porcji ruchu na świeżym powietrzu i przestrzegania zasad higieny, należy psiakowi dostarczyć pożywienie, zawierające wszystkie wymienione poprzednio składniki, nie zaniedbując zwłaszcza wapnia. Pomiędzy czwartym a piątym miesiącem życia rottweiler zmienia zęby. Mleczaków było 28, teraz nasz pupil będzie miał 42 zęby. Wyrastające, nowe zęby stanowią duże obciążenie dla gospodarki wapniowej rosnącego organizmu. Zwłaszcza w tym okresie należy wykazać dużą troskę o właściwy skład pożywienia, szczególnie zwrócić uwagę na mieszanki mineralne, witaminy i białko. Zachodnioeuropejscy hodowcy, jak również Amerykanie podają młodym rottweilerom, z dobrym skutkiem dla ich rozwoju, znaczne dawki Ponieważ nasze doświadczenia hodowlane potwierdzają celowość jej stosowania, zwłaszcza w żywieniu szczeniąt i młodzieży, jest to uwzględnione w prezentowanych dalej przykładach posiłków. Ruchliwość, szybka przemiana materii i niewielka pojemność żołądka wskazują na konieczność wielokrotnego karmienia naszej pociechy w ciągu dnia. Ważne jest, ażeby pokarm był podawany zawsze o tej samej porze. Potrzeby wynikające z rozwoju organizmu i motoryki młodego rottweilera wskazują, że dzienna porcja karmy, w pewnym okresie, może być większa niż w przypadku dorosłego osobnika. Częstotliwość karmienia jest najczęściej następująca: wiek w miesiącach ilość posiłków dziennie zapotrzebowanie na pokarm przy 30% suchej masy do 4 4 wg obserwowanego zapotrzebowania 4 - 6 3 powyżej 6 2 jednorazowo 1,0 do kg Konsekwencją właściwego żywienia jest dobry rozwój (w kategoriach wymiernych). Są to sprawy osobnicze gdyż trudno jest ująć w ciasne ramki procesy zachodzące w żywym organizmie. Dlatego nasze obserwacje należy traktować orientacyjnie. Przy omawianiu problematyki żywienia jeszcze raz podkreślam: pamiętajmy, aby nie dawać psu: smakołków i jedzenia o bardzo wyraźnym smaku, gdyż prowadzi to do grymaszenia; kaszy jęczmiennej i wszelkich produktów zbożowych rozgotowanych na klej; mąki, soli (może być ale bardzo mało); wieprzowiny; prostych kości drobiu i dziczyzny; nylonowych opakowań wędlin itp. odpadków. Pies to nie śmietnik! Przyzwyczajanie rottweilerka do gotowych karm jest bardzo ważne gdyż ze względu na wygodę takiej formy żywienia staje się to zjawiskiem powszechnym. Niektóre karmy po namoczeniu znacznie zwiększają swoją objętość. Dlatego przed podaniem należy zalać je mlekiem lub wodą i chwilę odczekać, ażeby wspomniane "puchnięcie" nie następowało w psim żołądku. W przypadku żywienia pieska różnymi preparatami instant dla dzieci, typu "Bobovita", które zawierają cukier, należy uważć i jeżeli zaobserwujemy "rozluźnienie" żołądka, przerwać ich podawanie. Zmienić na grysik ryżowy na wodzie + uzupełnienia Uwaga: od 3 do 6 miesiaca życia podajemy pieskowi 1 pastylkę C-forte, a od 6 miesiąca 2 pastylki C-forte w cyklu: 5 dni podawania, 2 dni przerwy. Gotowe, suche karmy radzę wprowadzać stopniowo, zaczynając od jednego posiłku. Jest to bardzo wygodna forma żywienia. Jakościowo różnią się one między sobą dość znacznie. Wielu hodowców prowadzi dystrybucję gotowych karm różnych firm i ze zrozumiałych powodów nie są oni obiektywnymi konsultantami. Dlatego opinii na ten temat należy zasięgnąć w sekcji rasy macierzystego oddziału Związku Kynologicznego. Pamiętać jednocześnie należy, że najbardziej obiektywnym weryfikatorem jakości każdej karmy jest dobry rozwój i piękny wygląd naszego pupila. Niniejsze opracowanie zawiera podstawowe wiadomości, niezbędne dla nowonabywcy małego rottweilerka. Dla lepszej klarowności informacji tekst został znacznie ograniczony do niezbędnego minimum. Źródło: Jan Borzymowski "Rottweiler przyjaciel i obrońca"Odpowiednie żywienie jest jednym z ważniejszych aspektów opieki nad psem. Jeśli chcesz, by Twój pies był zdrowy, musisz pamiętać o podstawowych wymaganiach żywnościowych. Pies na każdym etapie swojego życia będzie potrzebował pełnowartościowego, zbilansowanego pokarmu. Właściwa dieta będzie podstawą jego dobrego zdrowia. Należy pamiętać, że żywienie psa jest Żywienie owczarka niemieckiego powinno obejmować pokarmy mięsne, węglowodany, zawarte np. w kaszy i ryżu, oraz warzywa. Należy zapewnić psu odpowiednią ilość witamin, D3, A i witamin z grupy B. Ważny jest też stały dostęp do wody. Żywienie owczarka niemieckiego powinno obejmować pokarmy mięsne, węglowodany, zawarte np. w kaszy i ryżu, oraz warzywa. Należy zapewnić psu odpowiednią ilość witamin, D3, A i witamin z grupy B. Ważny jest też stały dostęp do wody. Owczarki niemieckie mają wrażliwe żołądki i nie powinny dostawać bardzo tłustych pokarmów. Specjalne zasady karmienia dotyczą także ciężarnych suk. Kasia gotuje z pieczone bataty Czym karmić owczarka niemieckiego? Owczarki niemieckie w wieku szczenięcym potrzebują witamin A, B1, B2, B6, B12, D3 i E. Niezbędna w ich diecie jest duża ilość białka. Owczarki przybierają na wadze nawet 1 kg tygodniowo, dlatego muszą dostawać zbilansowane posiłki. Zbyt mała ilość np. witaminy D3 może skutkować schorzeniami kostnymi. Żywienie owczarka niemieckiego powinno opierać się na potrawach mięsnych z dodatkiem kaszy i makaronu. Do tego należy podawać warzywa i owoce. Psa najlepiej przyzwyczajać do pokarmów, które będzie otrzymywał, już od wieku szczenięcego. Dorosłe psy niechętnie przekonują się np. do owoców lub warzyw, jeśli wcześniej ich nie dostawały. Z diety owczarka powinno się wykluczyć bardzo tłuste pokarmy. Mogą one niekorzystnie wpływać na pracę trzustki. Psy tej rasy mają niestety skłonność do zapadania na schorzenia trawienne. Bardzo istotny w diecie każdego psa jest stały dostęp do świeżej wody. Częstotliwość karmienia owczarka niemieckiego Owczarka niemieckiego należy karmić jedzeniem w odpowiedniej temperaturze: nie wyższej niż 36 stopni Celsjusza. Posiłki powinno się podawać o stałych porach. Psu, który nie chce jeść, trzeba zabrać miskę po 5 minutach. Po posiłku nie należy planować dla niego żadnych aktywności. Co można podawać owczarkowi niemieckiemu? Owczarki niemieckie mogą jeść: warzywa, np. marchew i resztę włoszczyzny, szpinak, sałatę, gotowane ziemniaki (surowych nie trawi żaden pies), buraki, rzodkiewkę, owoce: jabłka, banany, gotowane lub surowe mięso: koninę, wołowinę, cielęcinę bądź wieprzowinę; ostatni rodzaj mięsa należy dokładnie ugotować, podanie surowej może wywołać ryzyko choroby Aujeszkyego, kasze, np. kukurydzianą, jęczmienną, mannę, ryż, makarony – niezbyt często, ze względu na ich kaloryczność, gotowane ryby morskie, biały ser, surowe żółtko jaja, jogurt naturalny lub twaróg, jako naturalne probiotyki, które korzystnie wpływają na florę bakteryjną jelita. Psu można podawać podroby, np. serca, wątróbkę lub nerki, jednak nie należy tego robić częściej niż raz na miesiąc. Te części mięsa zawierają dużą ilość toksyn. Co 1-2 tygodnie można też dać psu do zjedzenia kości. Powinny mieć dużą chrząstkę i być twarde: najlepsze będą kości cielęce. Zawierają one wapń, fosfor i magnez. Owczarkom niemieckim, a także pozostałym psom, nie należy podawać kruchych kości. Mogą one bowiem zranić lub nawet przebić przewód pokarmowy zwierzęcia. Częste jedzenie kości wywołuje zaparcia i niestrawność. Nie powinny ich jeść psy, które skończyły 6 lat. Czym karmić ciężarne suki W diecie ciężarnej suki owczarka niemieckiego powinna znaleźć się większa ilość białka. Należy też zwiększyć udział wapnia, witamin D3 i A. Suczka nie może dostawać kości 3 tygodnie przed planowanym porodem. Po urodzeniu szczeniąt należy ją nakarmić, nawet jeśli nie będzie chciała jeść. Po porodzie suka musi dostawać lekkostrawne pożywienie. Ilość podawanego jedzenia powinna być większa niż w czasie ciąży i przed nią. Pies musi bowiem wykarmić swoje potomstwo. Po zakończeniu karmienia szczeniaków stopniowo można powrócić do zwykłej diety dla owczarków. Sucha karma dla owczarka niemieckiego W sklepach dostępne są pełnowartościowe suche karmy. Są dostosowane do zapotrzebowania pokarmowego psów. Najlepiej kupować te przeznaczone dla zwierząt o konkretnych potrzebach i w określonym wieku. Skład karmy dla psa seniora różni się od tego dla szczeniąt lub zwierzęcia, które ma problemy np. z nerkami. Należy wybierać karmy renomowanych firm. Porad odnośnie zakupu karmy można zasięgnąć u lekarza weterynarii. Warto także zapoznać się z informacjami na forach bądź blogach hodowców. Czym nie karmić owczarka niemieckiego? Owczarek niemiecki nie powinien jeść: słodyczy, a w szczególności czekolady, która jest trująca dla psa, czosnku, cebuli, fasoli oraz pozostałych roślin strączkowych, pasztetowej, kaszanki i innych tego typu wyrobów garmażeryjnych, potraw z dużą ilością przypraw. Pies, który nocuje na dworze, musi mieć zapewnione ciepłe schronienie. Zobacz, wymiary i rodzaje bud dla psa. Dieta psa powinna być zbilansowana. Czy wiesz, jakie witaminy pies powinien otrzymywać w diecie? Czy wiesz, jak objawia się stres u psa? Zobacz, jakie mogą być problemy z psychiką psa spowodowane stresem. Jedzenie dla psa powinno być odpowiednio dobrane i zróżnicowane. Dowiedz się, ile powinien jeść pies i czy może pić mleko. . 470 135 188 45 311 306 189 466
ile powinien jeść pies 30 kg
