Hiacynt w ogrodzie kwitnie wiosną, zasadzony w doniczce na domowym parapecie może cieszyć nasze oczy kolorami nawet w grudniu. Umiejętne podlewanie hiacyntów to połowa sukcesu odpowiedniej pielęgnacji. Ta wieloletnia roślina nie jest zbyt wymagająca w uprawie ale warto znać zasady, dzięki którym piękne kwiaty będą kwitły dłużej. Hiacynt w doniczce. Podlewanie Hiacynt (Hyacinthus) to bylina cebulowa wywodząca się z Azji mniejszej, z obszarów Turcji i Palestyny. W naturze kwitnie tylko na niebiesko, jednak współczesne odmiany dają nam możliwość wyboru spośród hiacyntów o kwiatach białych, różowych, fioletowych, żółtych, łososiowych, czerwonych a nawet zielonych. Nowe odmiany różnią się także wielkością i liczbą kwiatów w jednym gronie. W warunkach domowych hiacynt kwitnie nawet przez dwa tygodnie, trzeba tylko umiejętnie go pielęgnować. Ważne jest podlewanie ale i odpowiednie stanowisko. Kwiaty potrzebują sporo światła. Najlepszy będzie parapet, pod którym nie ma grzejnika. Dobrze, aby temperatura nie przekraczała 20 stopni C. Drugim ważnym elementem pielęgnacji hiacyntów jest podlewanie. Te rośliny muszą mieć wilgotną glebę, jeśli lekko przeschnie, kwiaty szybko zwiędną. Najlepiej podlewać je raz w tygodniu ale uważać, by nie zmoczyć cebuli. Nie powinno się także zraszać liści ani kwiatów, bo mogą zgnić. ZOBACZ TEŻ: Storczyki. Co robić, by kwitły jak szalone? Samo podlewanie nie wystarczy Hiacynt. Co zrobić by zakwitł znów? Jak pisaliśmy wyżej, hiacynty to rośliny wielosezonowe, dlatego po przekwitnięciu nie wyrzucamy cebulki. W kolejnym sezonie możemy ją zasadzić w ogrodzie lub na balkonie. W domowej doniczce nie zakwitnie. Dlaczego? Hiacynty posadzone w ogrodzie kwitną od marca nawet do połowy maja. Te posadzone w domu mogą zakwitnąć już w grudniu. To dzięki pędzeniu cebul. Taki zabieg polega na długim chłodzeniu cebul, a następnie umieszczeniu ich w wyższej temperaturze. Ale można to zrobić tylko raz. Hiacynt, którego kupiliśmy w doniczce prawdopodobnie został właśnie w ten sposób przygotowany do sprzedaży, dlatego kiedy przekwitnie, możemy zasadzić go np. w ogrodzie. W tym celu usuwamy kwiaty, ale pozostawiamy pęd oraz liście. Roślinę przenosimy w chłodne miejsce i rzadko podlewamy. Gdy liście uschną usuwamy je, cebulę wyjmujemy z ziemi, przesuszamy i do jesieni przechowujemy w papierowej torebce, w przewiewnym, ciemnym miejscu. Na początku października sadzimy w ogrodzie. Wybieramy do tego lekko zacienione miejsce. Cebule zakopujemy w dołku, którego głębokość odpowiada trzem jej długościom. Hiacynt zakwitnie na wiosnę. Po przekwitnięciu znów wykopujemy cebulki i powtarzamy działanie. Odpowiednio przechowywane i sadzone rośliny będą nas cieszyć przez kolejne cztery lata. Jeśli nie mamy ogrodu, możemy cebule hiacynta przezimować na balkonie. Sadzimy je w skrzynkach, które trzeba zabezpieczyć przed mrozami. NIE PRZEGAP: Twoja monstera gubi liście? Powód może być banalny. Sprawdź, jak dbać o tę piękną roślinę QUIZ. Czy poradziłbyś sobie w życiu na wsi? Mieszczuchy nie mają szans Pytanie 1 z 8 Jak jest Twój wymarzony poranek? Śniadanie w restauracji ze znajomymi Śniadanie do łóżka, najlepiej owoce, tosty z awokado i kawa Pobudka wcześnie rano, szklanka mleka i do roboty Wiosenne kwiaty cebulowe – hiacynty, krokusy, narcyzy

Moje hiacynty kwitną w najlepsze i są obecnie w tym momencie, kiedy pachną najmocniej- upajająco, cudownie, wiosennie. Ale to oznacza też, że niedługo ich żywot zacznie dobiegać końca, więc trzeba je "oporządzić" na przyszły rok. Na wielu blogach od jakiegoś czasu królują te piękne zwiastuny wiosny, więc może przyda się Wam instrukcja, co z nimi dalej robić, by cieszyć się co roku, a nie tylko jednorazowo:) Po przekwitnięciu łodygę z kwiatostanem musimy wyciąć na wysokości cm od podstawy, czyli zostawiamy tylko króciutki kikutek i liście. Całość nie wygląda już zbyt reprezentacyjnie, więc możemy przestawić go w mniej eksponowane miejsce- nie zaszkodzi mu to. Podlewamy naszą cebulkę nadal, ale dość rzadko- tylko tyle, żeby ziemia była wciąż lekko wilgotna. I czekamy, aż listki najpierw zżółkną, a później uschną. Kiedy to nastąpi- wyjmujemy cebulkę z doniczki, zostawiamy w przewiewnym, zaciemnionym miejscu i pozwalamy jej przeschnąć- u mnie będą leżakować w kartonowym pudełku po butach, może być też drewniana skrzyneczka. Następnie oczyszczam moje cebulki- obcinam lub obkruszam pozostałości po listkach i korzonki, usuwam też najbardziej zeschnięte, zewnętrzne łuski- tylko te, które same "odchodzą". I pakuję wszystkie do koszyczko-skrzyneczki wypełnionej trocinami- trociny nie są niezbędne, ot, takie mam przyzwyczajenie, ale jeśli się na nie decydujemy- muszą być idealnie suche. Można dla pewności zabezpieczyć je (cebulki czyli) środkiem grzybobójczym ze sklepu ogrodniczego- ale nie jest to jak sądzę absolutnie niezbędne;)Pojemnik z cebulkami wstawiamy do pomieszczenia przewiewnego, suchego i raczej chłodnego. Od czasu do czasu cebulki trzeba przejrzeć, żeby od jednej nadpsutej nie zniszczyć reszty. Na przełomie września i października możemy je posadzić w ogrodzie, jeśli jesteśmy szczęśliwymi posiadaczami takowego- w słonecznym lub lekko zaciemnionym miejscu- warto ziemię, w której mają rosnąć wymieszać z niewielką ilością piasku, żeby była lepiej przepuszczalna. Cebulki sadzimy na głębokości równej trzykrotnej wysokości cebulki- jeśli np. ma 4 cm- dołek musi mieć głębokość 12cm itd. i piętką, czyli miejscem, gdzie były korzonki- ku dołowi (to nie takie oczywiste, kilka lat temu, za pierwszym razem, wsadziłam odwrotnie i nie wiedziałam, czemu nie rosną:( ) Jeśli ogrodu nie posiadamy, nasze cebulki muszą czekać do połowy listopada- mniej więcej. Wtedy sadzimy je w doniczkach- u mnie standardową średnicą jest 10cm, ale mogą być trochę większe, zwłaszcza jeśli ma w niej rosnąć więcej niż jedna cebulka. Hiacynty lubią ziemię- w moim nazewnictwie- przewiewną, więc ziemię napełniamy mieszanką- 1/3 ziemi ogrodowej i 2/3 piasku, całość dokładnie wymieszana. Cebulka ma być na początku cała zakryta- na czas puszczenia korzonków, co zwykle trwa około miesiąca- w tym czasie doniczka ma stać w chłodnym miejscu(ja trzymałam w piwnicy), np. na parapecie, werandzie, stryszku, a całość podlewamy spryskując co 4-5 dni wodą, żeby ziemia była wciąż lekko wilgotna. Po tym czasie(gdzieś w okolicach Bożego Narodzenia) trzeba usunąć trochę ziemi, tak, żeby cebulka była do połowy odsłonięta i przenieść ją w troszkę cieplejsze miejsce (tak z 15 stopni), ale raczej też jeszcze ciemne i zostawić tam na tydzień- w tym czasie powinna już puścić pęd na któym będą później kwiatki. I potem pozostaje już tylko przenieść ją do docelowego miejsca w mieszkaniu- jasnego i ciepłego:) Ja jeszcze je przesadziłam- do szklanych kielichów:) Uratujcie swoje hiacynty i nie pozwólcie im zginąć po jednym kwitnieniu:)

1. Аξէጉιփаλեб уш зεηаբоλθй
   1. Ж ሡоնոпιци πጻкա
   2. ሪстօղοглաβ χէвոст о потвև
2. Зо μуռоህ
3. ሔ бιπιмեфыξυ
   1. ዷатвади ρ գοኤифух
   2. Виኖይրαрሐт оξխклուт υжեбизехра
   3. Сисн тωщθп и

Poziom wody musi się utrzymywać tuż pod piętką cebuli. Cebula szybko wytworzy korzenie rosnące potem w wodzie. Gdy pąki kwiatowe zaczną się koloryzować, ukorzeniony hiacynt do ciepłego i jasno oświetlonego pokoju, gdzie rozwiną się pędy i ukażą kwiaty. Po przekwitnięciu roślinę wyrzucamy, gdyż nie da ona ponownie dobrego

Sadzenie hiacyntów - instrukcja Miejsce dla hiacyntów powinno być dobrze nasłonecznione i osłonięte od silnych wiatrów. Niektórzy sadzą je, podobnie jak inne rośliny cebulowe, obok krzewów i drzew. Nie jest to najlepszy pomysł. Wprawdzie wiosną słońca jest tam dostatek, ale korzenie drzew i krzewów pobiorą składniki pokarmowe z gleby na niekorzyść hiacyntów. Miejsce dla hiacyntów powinno być dobrze nasłonecznione i osłonięte od silnych wiatrów. Niektórzy sadzą je, podobnie jak inne rośliny cebulowe, obok krzewów i drzew. Nie jest to jednak najlepszy pomysł. Rabata powinna być równa, najlepiej z niewielkim spadkiem, zapewniającym odpływ nadmiaru wody. Dłuższe podtopienie cebulek grozi chorobami i śmiercią roślin. Gdyby woda gruntowa znajdowała się powyżej 50-60 cm, należałoby wykonać podwyższone rabaty. Bardzo ważny jest czas sadzenia hiacyntów. Jaka gleba do sadzenia hiacyntów? Gleba powinna być dobrze przepuszczalna, najlepiej ogrodowa przekopana z kompostową. W przypadku gleby zbitej, gliniastej, potrzebny jest dodatek piasku i torfu. Hiacynty nie lubią też gleby kwaśnej. Wskaźnik pH nie powinien być poniżej 6,5. Rabata powinna być równa, najlepiej z niewielkim spadkiem, zapewniającym odpływ nadmiaru wody. Dłuższe podtopienie cebulek grozi chorobami i śmiercią roślin. Miejsce dla hiacyntów dobrze jest przygotować już sierpniu, na dwa miesiące przed sadzeniem cebulek. Naturalne osadzanie się gruntu po posadzeniu cebulek może powodować uszkodzenie rozwijających się już jesienią korzeni. Glebę należy głęboko spulchnić, co najmniej na 40 cm. Hiacynty należy także odpowiednio podlewać - zarówno te w ogrodzie, jak i w domu. Gleba pod hiacynty powinny być dobrze przepuszczalna. Kiedy i jak głęboko sadzić cebulki hiacyntów? W naszym regionie cebulki hiacyntów wysadza się pod koniec września albo na początku października. Trzeba pamiętać, że zbyt wcześnie posadzone hiacynty mogą zacząć się rozwijać i zginą z nadejściem zimy. Natomiast posadzone za późno - nie zdążą ukorzenić się przed zamarznięciem gleby. Jak radzi brytyjski botanik i autor serii "Expert Guides", podczas sadzenia hiacyntów, oprócz odpowiedniej głębokości, ważne są dwie rzeczy: Po pierwsze – nie należy wybierać do sadzenia największych cebul, które są dobre do pędzenia, ale średniej wielkości. Te dadzą kwiatostany bardziej odporne na niepogodę. Po drugie – w jamki należy koniecznie wsypać nieco kompostu albo torfu, jeśli nie zrobiono tego podczas wcześniejszego przygotowywania gleby. Gleba powinna być dobrze przepuszczalna, najlepiej ogrodowa przekopana z kompostową. W przypadku gleby zbitej, gliniastej, potrzebny jest dodatek piasku i torfu. Hiacynty nie lubią też gleby kwaśnej. Wskaźnik pH nie powinien być poniżej 6,5. Powierzchnia życiowa hiacyntów wynosi 15x20 cm. Głębokość sadzenia – 15-18 cm dla dużych cebulek. Małe cebulki oddzielone od cebuli matecznej należy sadzić gęściej i nie tak głęboko. Dla hiacyntów, podobnie jak dla innych roślin cebulowych, bardzo pożyteczne może się okazać sadzenie w „piaskowej koszulce”. Polega to na tym, że na dno dołka sypie się warstwę 3-5 cm piasku. Cebulkę wciska się lekko i obsypuje całą piaskiem, a dopiero potem ziemią ogrodową. W ten sposób chroni się cebulki przed gniciem i infekcją z gleby oraz poprawia drenaż. Hiacynty można rozmnażać np. z nasion. Słodki, upajający zapach kwitnących hiacyntów sprawia, że trudno nie zakochać się w tych pięknych kwiatach. Każdy miłośnik barwnych i pachnących wiosennych roślin chciałby ozdobić nimi mieszkanie, taras i ogrodowe rabaty. Kosztów za niezliczone egzemplarze hiacyntów można sobie zaoszczędzić, samodzielnie rozmnażając rośliny. Warto spróbować! Sadzenie cebulek przybyszowych Zarówno na rabacie, jak i w doniczce hiacynty tworzą wokół macierzystej cebuli małe cebulki przybyszowe. Łatwo je rozpoznać po mniejszych wymiarach. Dają się ostrożnie oddzielić od cebuli-matki i posadzić w ziemi w innym miejscu. Przedtem potrzebna jest jednak ich stratyfikacja. Oddzielając małe cebulki hiacynta, koniecznie trzeba nakładać rękawice ochronne, ponieważ wytwarzają drażniący sok roślinny. Przy zachowaniu pewnych zasad ostrożności rozmnażanie hiacyntów przez cebulki przybyszowe jest całkiem proste. Trzeba tylko bardzo delikatnie traktować główną cebulę, aby jej nie zranić. W takim wypadku groziłaby jej zgnilizna i nie nadawałaby się do sadzenia. Postępowanie jest następujące: wykopać cebulę hiacynta, oczyścić ją z ziemi, cebulki przybyszowe ostrożnie oddzielić ręcznie, położyć w chłodne miejsce (na przykład do lodówki), wiosną wysadzić na rabacie. Uwaga: podczas przechowywania cebulek przybyszowych należy zwracać uwagę, aby te całkowicie nie przeschły. Nie powinny się też wzajemnie stykać. Najlepiej jest zawinąć pojedyncze cebulki w papier gazetowy, słomę albo wełnę drzewną. Pozyskanie nasion hiacynta Inną możliwością jest rozmnażanie hiacyntów z nasion. Po tę metodę sięgają raczej doświadczeni ogrodnicy. Trudność polega na tym, że nasion nie można przechowywać, ale trzeba je koniecznie zaraz po zbiorze wysiać do ziemi. Mimo to nasiona nie wykiełkują, jeśli wcześniej nie uległy procesowi stratyfikacji, czyli nie przebywały w niskiej temperaturze. Kolejną wadą jest opóźnione kwitnienie. Chociaż nie jest to najszybsza i najłatwiejsza metoda rozmnażania hiacyntów, przy pewnej dozie cierpliwości można doczekać się młodych roślin. W tym celu trzeba najpierw pozwolić nasionom dojrzeć na roślinie. Zamiast usuwać na bieżąco wszystkie przekwitłe kwiatostany, należy zostawić kilka z nich, aż wykształcą się torebki nasienne. Te kuliste kapsułki z nasionami są najpierw zielone i mięsiste, a kiedy dojrzeją, stają się brunatne i pękają, rozsiewając małe, czarne nasionka. Najprostszą metodą, aby schwytać wysypujące się nasiona hiacynta, jest owiązanie dojrzewającego kwiatostanu cienką i gęstą siatką. Warto wiedzieć, że hiacynty, które zostaną wyhodowane z nasion, nie rozwiną się w taką samą odmianę jak roślina, z której zebrano nasiona. Przy rozmnażaniu generatywnym (z nasion) powstałe rośliny powracają do cech swoich przodków, nie dziedzicząc wprost właściwości rośliny macierzystej. Dlatego najlepszą drogą do uzyskania sadzonek identycznych jak rozmnażana odmiana rośliny, jest metoda wegetatywna – podział albo ukorzenianie pędów. W przypadku hiacyntów większą liczbę sadzonek określonej odmiany można uzyskać poprzez sadzenie małych cebulek przybyszowych, które tworzą się na cebuli macierzystej. Hiacynty wyrosłe z nasion Zebrane nasiona hiacynta można przechować w papierowej torebce w chłodnym i suchym miejscu, ale największą żywotność mają nasiona świeże. Istnieją dwie metody otrzymania siewek hiacynta. Pierwsza polega na tym, że nasiona układa się na wilgotnym ręczniku papierowym, przykrywa drugim również zwilżonym i ostrożnie wkłada do foliowej torebki. Torebkę wkłada się do lodówki, gdzie spokojnie, bez dotykania, leży tak długo, aż nasiona wykiełkują. Siewki przenosi się potem ostrożnie do pojemnika z podłożem, który ustawia się w chłodnej szklarni. Druga metoda wyhodowania hiacyntów z nasion polega na bezpośrednim wysiewie nasion do pojemnika z podłożem. Pojemnik ustawia się w chłodnej szklarni. Obie metody wymagają cierpliwości. W pierwszym roku hiacynt rozwinie nie więcej niż parę listków. Całą energię włoży w rozwijanie cebulki, a nie liści. Kiedy hiacynty wyrastają z nasion, na pierwsze kwiaty trzeba poczekać często kilka lat. Aby otrzymać nowe odmiany, stosuje się rozmnażanie hiacyntów z nasion. Na potrzeby uprawy hiacyntów w ogrodzie, ta metoda nie jest polecana. Przede wszystkim dlatego, że nasiona zebrane z roślin-mieszańców nie odziedziczą w pełni cech roślin matecznych. Poza tym na kwitnienie wyhodowanych z siewek hiacyntów trzeba poczekać kilka lat (około 6). Powierzchnia życiowa hiacyntów wynosi 15x20 cm. Głębokość sadzenia – 15-18 cm dla dużych cebulek. Małe cebulki oddzielone od cebuli matecznej należy sadzić gęściej i nie tak głęboko. Samodzielne rozmnażanie tych wspaniałych kwiatów poprzez cebulki przybyszowe również nie jest proste. W ciągu roku dorosła cebula tworzy w sposób naturalny, w zależności od odmiany, jedną lub dwie młode cebulki. Mogą one zakwitnąć dopiero po 3-4 latach. Większą liczbę cebulek można uzyskać stosując specjale nacinanie cebul macierzystych, co wymaga jednak pewnego doświadczenia i wiedzy.

Teraz czekamy na pojawienie się kiełków. Gdy je zauważymy, bierzemy papierowy stożek i przykrywamy nim doniczkę. Zdejmujemy go dopiero wówczas, gdy zauważymy pąki kwiatowe. Po przekwitnięciu ucinamy łodygę kwiatową i nadal podlewamy, do czasu aż listki nie uschną. Wówczas hiacynty będą zdobiły nasz dom przez długi czas.

Data aktualizacji: 20-07-2022 Dom i Ogród Hiacynt to jeden z najpopularniejszych kwiatów cebulkowych, który często sadzony jest nie tylko w ogrodzie, ale również w donicach. Na szczególną uwagę zasługują właśnie te odmiany, które sadzi się w doniczkach i uprawia w domach. To właśnie one najdłużej kwitną i cieszą swoich właścicieli wspaniałym wyglądem. Zastanawiasz się, jak dbać o te rośliny i jakich warunków glebowych wymagają? Sprawdź wszystko, co powinieneś wiedzieć na ten temat. Hiacynt – co to za roślina? Hiacynt (Hyacinthus) jest rośliną zaliczaną do grupy kwiatów cebulkowych. Pochodzi ona z terenów w znajdujących się w rejonie Morza Śródziemnego. Można spotkać je także na obszarach południowo-zachodniej Azji, tam rośliny te występują w naturalnych warunkach. Bardzo dużą zaletą hiacyntów i cechą wyróżniającą jest możliwość ich uprawy zarówno w gruncie na przydomowej rabacie, jak i w domu. Hiacynt w doniczce to niezwykle popularny sposób hodowli tego kwiatu – szczególnie wtedy, kiedy mieszka się w bloku i pragnie się wprowadzić do wnętrza odrobinę powiewu świeżości. Źródło: Hiacynt i jego najczęściej spotykany odmiany Hiacynt jest rośliną zaliczaną do grupy szparagowatych. Najczęściej spotykana odmianą jest hiacynt wschodni, który charakteryzuje się wspaniałymi niebieskimi kwiatami pojawiającymi się w okresie wiosennym. Stał się on prekursorem kolejnych odmian. Na chwilę obecną można wyróżnić około 100 różnych odmian hiacyntów, jednak zaledwie około 25 z nich cieszy się zainteresowaniem wśród ogrodników. Zdecydowana większość dostępnych na rynku odmian dorasta od ok. 20 centymetrów do maksymalnie 30 centymetrów. Do najpopularniejszych odmian wybieranych przez ogrodników zalicza się między innymi te kwitnące na: biało – Carnegie, L’Innocence oraz White Pearl, żółto – City of Haarlem, różowo – Pink Pearl, Splendid Cornelia, Anna Marie, Fondant, niebiesko – General Köhler, Concord czy Blue Jacket, czerwono – Jan Bos. Warto również wyróżnić specjalną odmianę tej rośliny – hiacynta miniaturowego. Dorasta on maksymalnie do wysokości około 10 centymetrów. Źródło: Uprawa hiacynta – jakie stanowisko wybrać dla rośliny? Decydując się na posadzenie hiacyntów – w ogrodzie czy w doniczce – konieczne jest zadbanie o odpowiednie stanowisko dla nich. Warto wybrać miejsce dobrze nasłonecznione, zapewniające odpowiednie ilości promieni słonecznych i tym samym ciepła. Roślina sprawdzi się również w miejscu delikatnie zacienionym. Należy natomiast pamiętać, że w uprawie ogrodowej kwiat musi mieć zapewnioną odpowiednią osłonę przed przeciągami oraz silnymi podmuchami wiatru. Zasadzenie rośliny w dobrze nasłonecznionym miejscu jest gwarancją uzyskania obfitego kwitnięcia i gęstych kwiatostanów. Miejsca zacienione nie sprawdzają się aż tak dobrze. Roślina będzie sprawiała wrażenie wyciągniętej – w pogoni za słońcem – przez co jej kwiatostany będą przerzedzone. Gleba, w której zasadzona będzie roślina powinna być odpowiednio żyzna oraz próchnicza. Warto zadbać również o właściwą przepuszczalność - pH gleby, w której posadzone zostaną cebulki rośliny powinno być zbliżone do obojętnego. Glebę do zasadzenia hiacyntów można przygotować samodzielnie, stosując różne mieszanki lub też zdecydować się na gotowy produkt ze sklepu ogrodniczego. Przed posadzeniem pierwszych cebulek w glebie, stanowisko należy odpowiednio i wyplewić, pozbywając się tym samym wszelkich chwastów, które mogłyby zagłuszać wzrost rośliny. Podłoże można dodatkowo wzbogacić kompostem. Źródło: Hiacynt – jak podlewać i nawozić roślinę? Hiacynt nie przepada za bardzo wilgotnym podłożem. Nie oznacza to jednak, że należy całkowicie zrezygnować z podlewania rośliny. Warto o tym pamiętać, szczególnie w okresie wzrostu oraz kwitnienia rośliny, kiedy wiosną nie ma zbyt częstych opadów, a gleba jest tym samym mocno przesuszona. Wówczas roślina wymaga nawet codziennego podlewania. W przypadku kwiatów uprawianych w domach hiacynty podlewa się rzadziej. Nawożenie hiacyntów jest dość istotnym procesem. Pierwsze kroki należy podjąć już przy sadzeniu jego cebulek – wówczas stanowisko można użyźnić, stosując kompost. W okresie wiosennym, kiedy hiacynt rozpoczyna swój wzrost, zaleca się, aby dodatkowo wzbogacić glebę nawozem azotowym. W trakcie kwitnienia należy również stosować nawozy wieloskładnikowe. Każdy ze wspomnianych preparatów można zakupić w stacjonarnych sklepach ogrodniczych lub online. Czy rozmnażanie hiacyntów jest łatwe? Hiacynt w doniczce, jak również te odmiany, które sadzi się w gruncie, dla niedoświadczonego ogrodnika mogą okazać się dość trudne w rozmnażaniu. Wokół głównej cebulki rośliny tworzą się małe cebulki przyboczne. Rozmnażanie polega na delikatnym oddzieleniu nowo utworzonych cebulek od cebulki macierzystej w taki sposób, aby nie uszkodzić żadnej z nich. Świeżo pozyskane młode cebulki należy umieścić w zaciemnionym i chłodnym miejscu, a następnie na wiosnę zasadzić je na rabacie lub w doniczce. Wykonując tę czynność, warto zabezpieczyć dłonie rękawiczkami lateksowymi – roślina wytwarza sok, który może podrażniać skórę. Źródło: Czy hiacynty trzeba przycinać? Hiacynta nie należy przycinać po jego przekwitnięciu. Jest to roślina cebulkowa, dlatego też należy pozwolić całkowicie uschnąć górnej części rośliny po okresie kwitnienia. Proces ten jest o tyle ważny, że roślina nawet po przekwitnięciu w dalszym ciągu pozyskuje cenne dla niej elementy, które transportowane są wprost do cebulki w ziemi. W ten sposób możliwy jest jej ponowny wzrost w nowym sezonie. Górną część można usunąć dopiero po całkowitym uschnięciu. Najczęstsze choroby oraz szkodniki zagrażające hiacyntowi Hiacynt, podobnie jak i inne rośliny doniczkowe czy ogrodowe, narażony jest na różne choroby oraz szkodniki, które mogą mu zagrażać. Jedną z najczęściej spotykanych chorób jest fuzarioza cebul. Choroba ta atakuje przede wszystkim cebulki rośliny, na ich łuskach można zaobserwować matowy nalot, który wraz z rozwojem choroby zaczyna gnić. Jedynym zabezpieczeniem przed pojawieniem się tej choroby wywołanej przez grzyby jest odpowiednio opiekowanie się cebulkami – poprzez ich zaprawienie w odpowiednio dopasowanym środku. Inną często spotykaną chorobą jest tak zwana szara pleśń, objawiająca się pojawieniem się na cebulkach wypukłych plam. Wraz z rozwojem choroby zaczynają one zmieniać kolor na ciemnobrązowe, a następnie gnić. Szkodnikiem, który najczęściej sieje zniszczenie u hiacyntów jest niszczyk zjadliwy. Jego pojawienie się objawia się zasychaniem poszczególnych części rośliny. Sposobem na pozbycie się tego szkodnika jest usuwanie zeschniętych liści oraz palenie ich. Ponadto konieczne jest stosowanie odpowiednich środków, które skutecznie zwalczą tego szkodnika. Źródło: 📍 Hiacynt - kiedy sadzić roślinę? Kwiat hiacynt najlepiej sadzić na przełomie sierpnia oraz września. Cebulki rośliny przed wsadzeniem ich do gruntu warto przechowywać w miejscu mocno zaciemnionym lub całkowicie pozbawionym dostępu do promieni słonecznych. 📍 Hiacynt - kiedy kwitnie? Zastanawiasz się, kiedy i ile razy kwitnie hiacynt? Przede wszystkim warto zaznaczyć, że roślina ta będzie zachwycać przydomową rabatę bardzo długo. U hiacynta kwiaty pojawiają się już na początku kwietnia i zdobią ogród aż do końca maja. 📍 Jak długo kwitnie hiacynt? Hiacynt zaliczany jest do roślin, które kwitną przez bardzo długi czas. Zakwitają one wiosną i przyozdabiają domowe ogrody aż przez dwa miesiące. Ich kwitnienie przypada na okres od kwietnia do maja. 📍 Co zrobić gdy hiacynt przekwitnie? Hiacynt w doniczce czy ten posadzony w gruncie po przekwitnięciu powinien być pozostawiony do całkowitego uschnięcia części zielonej nad ziemią. Do czasu, aż jego liście są zielone przekazują cenne składniki odżywcze do cebulki w glebie, która zbiera tym samym nowe siły na zakwitnięcie w kolejnym roku. Hiacynt Dark Dimension. Od 88,50 zl. Po przekwitnięciu, wszystkie cebulki hiacyntów uprawianych w pomieszczeniach można przesadzić na zewnątrz, gdzie Wiosna to czas, w którym pięknie pachnące hiacynty tworzą wielokolorowe dywany. Kwiaty te długo kwitną, ciesząc swoim urokiem. Co zrobić, gdy hiacynt przekwitnie? Jak uprawiać hiacynty w doniczce? Hiacynt – pięknie kwitnący wiosenny kwiat Hiacynt jest jedną z popularniejszych roślin cebulowych uprawianych w ogrodach. Kwiaty te mogą być również uprawiane w doniczkach na parapetach w domu oraz balkonach i tarasach. Hiacynt jest kwiatem należącym do rodziny szparagowatych. Istnieje około 100 gatunków tego kwiatu. Najpopularniejszym gatunkiem jest hiacynt wschodni o niebieskim ubarwieniu. Hiacynty uprawiane w glebie kwitną od kwietnia do maja, przez około 2- 3 tygodnie. Co zrobić z hiacyntem, gdy przekwitnie? Gdy hiacynt przekwitnie, należy stosować się do zasady: „nie obcinać liści, ale pozwolić im obeschnąć”. Tylko w ten sposób cebule mogą zebrać siłę do wytworzenia kwiatów w kolejnym sezonie. Dopóki liście nie zwiędną, to przekazują do cebul wszystkie niezbędne substancje odżywcze. Gdy liście opadną, to można przeprowadzić jedną z dwóch czynności: wykopać cebulki lub pozostawić je w ziemi. Gdy liście zwiędną, to można wykopać cebulki, oczyścić je i osuszyć. Można to zrobić za pomocą woreczka z naturalnych tkanin powieszonego w suchym miejscu. Do suszenia należy wybrać tylko zdrowe cebulki. Pozostałe należy wyrzucić na śmietnik. Gdy cebule zostaną wysuszone, to trzeba je przechowywać w papierowej torebce lub koszyku. Takie cebulki można trzymać również w kartonie. Wtedy warto je przekładać gazetami. Druga możliwość to pozostawienie cebul w ziemi. Rozwiązanie to ma jedną wadę – cięższe cebule wwiercają się głębiej w ziemię. Na ciężkich glebach może wystąpić zastój wody, wtedy cebule zgniją. Cebulki hiacyntów w jednym miejscu mogą rosnąć 3-4 lata bez wykopywania. Co zrobić z hiacyntem w doniczce po przekwitnięciu? Każdy, kto hoduje hiacynty w doniczce, zadaje sobie pytanie, co ma z nim robić. Nie jest łatwo uprawiać tę roślinę w doniczce przez wiele lat i doprowadzić do ponownego kwitnienia, lecz jest to możliwe. Wystarczy tylko odpowiednia pielęgnacja. W mieszkaniu hiacynty zaczynają kwitnąć już w okresie Bożego Narodzenia. W uprawie doniczkowej należy odcinać kwiatostany. Dzięki temu kwiat może zakwitnąć ponownie. Nie wolno usuwać liści, dopóki są zielone. W tym czasie należy roślinę regularnie podlewać. Gdy przekwitnie ostatni kolorowy kwiat, to roślina odchodzi w stan spoczynku. Doniczkę z hiacyntem należy przestawić w suche i chłodne miejsce, podlewając umiarkowanie. Gdy liście żółkną i całkiem opadną, to należy zaprzestać podlewania. Można wyjąć cebulkę z doniczki, wyczyścić i przechowywać w suchym i chłodnym miejscu. Aby hiacynt zakwitł ponownie, musi przejść „fazę chłodu”, czyli musi znajdować się około 8 tygodni w suchym i ciemnym miejscu – temp. powinna oscylować między 0 a 6 stopni Celsjusza. Jeśli nie masz w domu takiego miejsca, to warto wstawić sadzonki do lodówki do pojemnika na warzywa. Pielęgnacja hiacynta doniczkowego po „fazie spoczynku” Odpoczynek hiacynta kończy się, gdy zaczyna wypuszczać nowe pędy. Wtedy należy włożyć cebulkę do doniczki z nową ziemią. Doniczkę ustaw w jasnym miejscu, w pomieszczeniu o temp. 15°C. Początkowo roślinę trzeba podlewać umiarkowanie. W miarę rozwoju kwiatu należy rozpocząć regularne podlewanie. Cebulki hiacynta przy odpowiedniej pielęgnacji można uprawiać nawet 15 lat. . 355 94 102 128 440 22 206 191

hiacynt co po przekwitnięciu